سيستم توليد تويوتا-گذار از توليد انبوه به توليد ناب(نويسنده: تائي چي اوهنو – مترجم كاظم موتابيان)

درباره نويسنده

تائي چي اوهنو طي سي سال تلاش ب يوقفه در تويوتا (در مقام هاي مديريت كارگاه ماشينكاري در 1943 مديريت اجرايي در 1954 ، مديريت عامل در 1964 و معاونت اجرايي در 1970 ) با ياري همكارانش، شالوده سيستم توليد توليد تويوتا را آجر به آجر بنا كرده و آن را از طريق سعي و خطاهاي بسيار به تدريج توسعه داده و تكميل كرده است. شكل تكامل يافته همين سيستم است كه بعدها در سرتاسر جهان با عنوان توليد ناب، شناخته شده و چنان انقلاب بزرگي را در كيفيت و بهره وري شركت ها موجب شده است.

مقدمه

در شرايطي كه شركت هاي غربي با سرمايه گذاري سنگين در تكنيك هاي پيشرفته توليد نظير ساخت يكپارچه كامپيوتري و روبا تها به دنبال بهبود عمليات بودند، اوهنو با روش ساده “يافتن اتلاف ها و حذف آ نها”  توانست خط زمان (فاصله زماني دريافت سفارش تا دريافت وجه) را در شركت تويوتا به راحتي كاهش دهد.

مهم ترين كانون توجه سيستم توليد تويوتا (كه با عنوان توليد بهنگام يا كانبان شناخته مي شود) افزايش كارايي توليد از طريق كوشش پيوسته و بدون وقفه براي حذف اتلاف است. اين سيستم بلافاصله پس از جنگ جهاني به اجرا گذاشته شد اما با وقوع بحران نفتي سال 1973 و رسيدن نرخ رشد اقتصادي به صفر، مديران ژاپني به اهميت آن پي بردند. امروز شرايط به گونه اي تغيير يافته است كه توليد انبوه ديگر به هيچ عنوان جوابگو نيست و مديران صنايع مجبورند براي ايجاد رضايت در مشتريان سيستم توليد محصولات متنوع با حجم كم را اجرا نمايند.

نزديك شدن به هدف “حذف بي وقفه اتلاف ها” ما را به تصوير فرديِ انسا نها نزديك كرده و موجوديت انبوهي به نام عموم مردم را نفي مي كند. انواع اتلاف در هنگام تلاش براي توليد محصولات مشابه در حجم انبوه (سيستم فورد) بروز خواهد كرد. واقعيت اين است كه در زمانه فعلي نيازهاي مشتريان سريعا تغيير مي يابند و ديگر نمي توان به روش “هنري فورد” بازار را به سمت محصولات انبوه توليدي هل داد بلكه مشتريان بيشتر در پي بيرون كشيدن نيازهاي خود از توليدكنندگان هستند. از اين نظر سيستم تويوتا را م يتوان نه در سطح يك سيستم توليدي كه در سطح يك نظام مديريتي در نظر گرفت.

بازدیدها: 0